U Kristianstadu u Švedskoj, iznenada je u 75. godini preminuo poznati Sanjanin Zikret Tufek: privrednik, direktor, branilac samoupravljanja, advokat, fudbaler “Podgrmeča” i sportski djelatnik
Zikret Tufek je rođen u Tomini 22. novembra 1948. godine, gdje je išao u osnovnu školu koju je nastavio u Sanskom Mostu 1958/59. godine. Nakon osnovne škole pohađao je gimnaziju (1963-1967), tokom koje je već igrao fudbal od 1965/66. godine za NK “Podgrmeč”. Nakon završetka gimnazije 1967, Tufek je završio Pravni fakultet u Sarajevu 1973. i počeo raditi kao pravnik u GIK “20. oktobar”, čiji je bio stipendista, da bi od 1980. bio direktor OUR-a “Zanatstvo”; nakon toga bio je pravobranilac samoupravljanja općine Sanski Most. Advokatskim radom bavio se od 1990. do progona 7. septembra 1992, da bi se ponovo vratio kao advokat u Sanski Most 29. marta 2004, radio do 2020, ali i dalje neoficijelno. Od svoje Sane se nije odvajao od 1958. godine, izuzev nakon početka agresije na BiH 1992. Ostao je razapet između BiH i Švedske.
Zikret se pročuo dobrim igrama, nosio s ponosom broj 3, lijevi bek dugo godina. Posebno se isticao kada je NK “Podgrmeč” bio u Republičkoj ligi BiH i kada su treneri bili Smail Alagić i Ante Gombović, te često bio igrač utakmica i dijete Podgrmeča, od kojeg se nije odvajao ni uz jako primamljive ponude. NK “Podgrmeč” prvi je nogometni klub u novoj Jugoslaviji (4. april 1944.), pobratim s HNK “Hajdukom” od 1974, najstariji u bivšoj Jugoslaviji, kojem su bili u posjeti 1976. te igrali uzajamne utakmice u Splitu i Sanskom Mostu. Po okončanju fudbalske karijere 1977. Zikret Tufek je dugo godina bio predsjednik NK “Podgrmeč” i sportski funkcioner – predsjednik Međuopštinskog Fudbalskog saveza Banjaluke – Bosanska krajina i član Izvršnog odbora Fudbalskog saveza BiH.
Porodica Zikreta Tufeka: supruga Emira (rođ. Aganović) i djeca: Dino, Zanin i Sanjin su morali napustiti Sanski Most 7. septembra 1992. godine u jednom od brojnih konvoja progona nesrpskog življa; nakon manje od mjesec dana kod rodbine u Zagrebu porodica je 2. oktobra 1992. došla u Kristianstad u Švedskoj, gdje su nastavili “drugi život”, izbjeglički. Tu se rodila kćerka Sanna 2. februara 1994, kojoj je iz ljubavi na svoj zavičaj odabrao baš ime Sana. Djeca žive i rade u Švedskoj.
Zikret Tufek je u Švedskoj završio kurs švedskog jezika i radio na različitim poslovima. Tokom agresije na BiH bio je član bh. udruženja “Zmaj od Bosne” u Kristianstadu, te učestvovao u svim akcijama prikupljanja humanitarne pomoći za Bosnu i Hercegovinu koje su vodila udruženja “Zmaj od Bosne”, Savez bh. udruženja u Švedskoj, MDD “Merhamet”, Islamska zajednica i Udruženje Sanjana u Švedskoj čiji je bio inicijator i nosilac svih akcija prikupljanja pomoći Armiji RBiH, posebno 5. i 7. korpusu ARBiH.
Srce je vuklo Zikreta njegovoj rodnoj grudi, pa se vratio advokaturi u Sanskom Mostu 2004. godine. Kombinirao je rad u Sanskom Mostu sa dolascima porodici u Kristianstad, razapet između BiH i Švedske. Zadnji bajramski dolazak porodici srce nije izdržalo – jak srčani udar doživio je 14. maja 2023. godine.
Zikretov život je bio plodan i sadržajan: stalno s rajom, često u centru pažnje i uz karizmatičan smijeh. U slobodno vrijeme je slikao, najčešće pejzaže Sane. Iza Zikreta su ostali supruga Emira, djeca Dino, Zanin, Sanjin i Sanna, te unuci Enzo (12) i Iris (4), s kojima je najradije provodio vrijeme.
Baš je teško biti izbjeglica, posebno u zrelim godinama života: “Ovdje nismo – a tamo nas nema”.
Sve asocira na Branka Ćopića:
“Ima jedna zemlja od Une do Drine…”
“Ima jedna rajska bašta,
U kojoj se voli, prašta,
U toj bašti ruža rosna,
Ima jedna Zemlja Bosna!”
Fikret Tufek
KOMENTARI