Produženi vikendi u proljeće i ljeto pravi su mamac za mnoge da, osim druženja s prijateljima i roštiljanja, vrijeme provedu s dragim osobama daleko od gradske vreve i buke.
Odlazak na more, odlazak na izlet u prirodu napunit će nam baterije. Upravo to je jedan od razloga zašto bi svaki vikend trebao biti “produženi”.
Zadovoljniji radnici
Planiranje kratkih odmora tokom godine svakom zaposleniku olakšava radne dane i čini ih produktivnijima i sretnijima. Oni koji koriste češće odmore od 4-5 dana osjećaju se bolje i zdraviji su, pokazali su rezultati istraživanja objavljenog u časopisu Stress and Health. I dok oni koji nakon dugog vremena odlaze na godišnji odmor i vraćaju se s popriličnim stresom zbog povratka na posao, osobe koje češće koriste produžene vikende (ili ih same spajaju s danom godišnjeg), s takvih se putovanja na posao vraćaju smirenije i opuštenije.
Dobro za zdravlje
Osobe koje rade prekovremeno, odnosno, one koje rade 55 sati sedmično ili više, imaju 33 posto veći rizik od moždanog udara i 13 posto veći rizik od srčanih bolesti u odnosu na one koji rade 40 sati sedmično.
Preporuka je, stoga, da vikende ne provodite završavajući zadatke koji su vam ostali od sedmice iza vas već to vrijeme iskoristite samo za sebe. Kvalitetan odmor tokom vikenda, bez provjeravanja službenih e-mailova, osim što će smanjiti zdravstvene rizike, omogućit će vam da opušteni i odmorni prionete na posao i brže i kvalitetnije završite ono što niste te se bacite u nove poslovne izazove. Ako posao prenosite i na vikend, a zatim nastavljate istim tempom tokom sedmice, manje ste produktivni, manje ste kreativni, a o umoru i nezadovoljstvu ne treba ni govoriti.
Dobrobit i za školarce i studente
Skraćena radna sedmica nije samo korisna radnicima već i školarcima i studentima. Istraživanje je pokazalo da djeca u “četverodnevnoj školskoj sedmici” imaju više uspjeha na području matematike u odnosu na djecu koja u školskim klupama sjede pet dana u sedmici. To je istraživanje provedeno na Univerzitetu Montana, a rezultati su objavljeni u časopisu Education, Finance and Policy.
KOMENTARI